دوشنبه، ۲۰ آذر ۱۴۰۲
زندگی راهش را پیدا میکند، حتی از دل خاک هرمزگان؛ در دشتی دور از دسترس و از ته دره های پرعمق سیستان. از دستهای پرپینهی پیرزنی که برگهای یک دست «پیش» را دانه به دانه از لابلای نخلها جدا میکند تا آفتاب و زندگی را کنار هم بچیند و از آن امیدی ببافد که کورسوی معاش را در دل مردمان عزیز جنوب، روشن نگه دارد.
داز که مردمان بومی «پیش» میخوانندش، نخلی خودرو و وحشی است که در مناطق کویری جنوب ایران میروید و اهالی روستاهای این خطه از برگهای آن برای بافت محصولات حصیری استفاده میکنند.
سبدهایی که برای هدایای سازمانی استفاده شدهاند ، هر کدام به لحاظ ابعاد و اندازه و ظرافت ردی از بافندهشان در روستاهای دستگرد درگاز، بشاگرد و کارگنجی را به همراه دارد و هدیه ای از هموطنان زحمتکش ایرانمان در دورافتادهترین مناطق ایران است. این سبدها که علاوه بر اهداف محیط زیستی در جهت کاهش محصولات پلاستیک و دورریختی اجرا شده اند، سهمی بزرگ در جهت اشتغالزایی زنان و مردان بومی مناطق محروم کشور به همراه دارد.
با احترام و افتخار پاسشان بداریم.